- mürəbbi
- ə. tərbiyəçi
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
mürəbbi
Look at other dictionaries:
mürəbbi — is. və sif. <ər.> Keçmişdə: dövlətli ailələrində uşaqların təlim və tərbiyəsi ilə məşğul olan şəxs; tərbiyəçi, xüsusi müəllim. Aya görə mən kimi bir qoca mürəbbinin səhvi harada olub? C. M.. // Məktəblərdə tərbiyə işlərinə baxan müəllim.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mürəbbiyə — is. <ər.> köhn. Qadın mürəbbi. Rzaqulu xanın İran səfərinə məktəb və darülfünun yoldaşlarından maəda mürəbbiyəsi olan Mariya xanım da böyük maneələr göstərməkdə idi. M. S. O.. Bir azdan sonra mürəbbiyə təkcə gəlib skamyanın üstündə əyləşdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mühəzzib — ə. tərbiyə edən; mürəbbi(yə) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mə’rifətamiz — ə. və f. 1) elm və bilik öyrədən; 2) müəllim ustad; 3) mürəbbi, tərbiyəçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tərbiyə(t)amuz — ə. və f. tərbiyə öyrədən, tərbiyə verən; tərbiyəçi; mürəbbi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ədib — ə. 1) ədəbli, tərbiyəli; 2) yazıçı; 3) zərif, incə (adam); 4) tərbiyəçi, mürəbbi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ilkindi — bax ikindi. <Molla İbrahimxəlil:> Molla Həmid, Nuxadan yola düşən adamlar, Şeyx Salahın yazmağına görə, gərək bu gün ilkindi çağı buraya yetişsinlər. M. F. A.. İlkindi çağıydı. Əşrəf yoldaşları ilə bərabər salonda dərs hazırlarkən mürəbbi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ruhani — 1. <ər.> 1. is. Din xadimi. Əqdinikah mərasimi olduqca təntənəli keçdi, bütün Şuşa ruhanilərinə xələt verildi. Ç.. 2. sif. Din ilə bağlı olan, dinə aid olan; dini. . . Millətin ruhani ataları – mollalar millətin avamlıqda qalmaqlarından… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoca — is. köhn. 1. Keçmişdə mədrəsədə təhsil alıb başına sarıq sarıyan, cübbə geyən dindar adam və ya din xadimi. İsfahan mülkündən gələn xocalar!; Bu canımda intizarım var mənim. A. A.. <Naib:> Böylə fürsət bulunur, sanma, xocam! H. C.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ətfal — is. <ər. «tifl» söz. cəmi> klas. Uşaqlar, tifillər. Bunlar bizim zükur və ünas ətfalımıza mürəbbi olurlarmı? M. F. A.. Olsun, olsun səninlə xoşhal; Yetsin, yetsin kəmalə ətfal. M. Ə. S.. Hər dəqiqə düşər bir əhvalə; Oxşayır tərbiyəsiz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
